Voor wie net inschakelt: 2022 is 2023 geworden, gelukkig nieuwjaar!

Dus we hebben met z’n allen afgelopen weekend uitbundig lopen feesten. En een flink aantal vergunningverleners, toezichthouders en hulpdiensten bezig gehouden. En voor vergunningennieuws gezorgd dat uitgeplozen en toegankelijk gemaakt kan worden.

Het jaarwisselingsthema van dit jaar: vreugdevuren

Na:

0. Meegegaan te zijn met een toezichthouder op vreugdevuren-inspectie

Volgt nu deel 1: Van Scheveningen tot Barneveld

Als je op de naam van deze nieuwsbrief drukt, kun je makkelijk de eerdere delen teruglezen. Abonneer je op deze nieuwsbrief om op de hoogte blijven van nieuwe ontdekkingen en ontwikkelingen.

Van Scheveningen tot Barneveld

Toen ik spontaan het aanbod kreeg om een keer mee te gaan op vreugdevuren-inspectie, hoefde ik geen seconde na te denken. Ja, gaaf! Waarop de Freek Vonk in mij spontaan wakker werd. Woeh, dat zou een leuk nieuwsbrief-onderwerp op kunnen leveren!

Want ik heb nog nooit vreugdevuren van dichtbij gezien. Waardoor ze met dank aan de nieuwsberichten over de kolossale vreugdevuren in Scheveningen in mijn fantasie mythische vormen aan begonnen te nemen. Uiteraard viel de praktijk vies tegen in vergelijking met wat mijn fantasie ervan gemaakt had. Desondanks heb ik me kostelijk vermaakt tijdens de inspectieronde en meer dan genoeg inspiratie opgedaan om ter leering ende vermaeck weer eens een paar nieuwsbrieven te schrijven.

Samen gaan we komende dagen op ontdekkingstocht in de wondere wereld van de vreugdevuren. Van de problemen uit 2019 in Scheveningen tot de praktijk van Barneveld in 2022 en alle andere onverwachte interessante aspecten die we onderweg tegen komen.

Wat is een vreugdevuur eigenlijk?

Volgens Wikipedia is het “een vreugdevuur dat groots door mensen opgebouwd is en een gecontroleerd vuur om iets te vieren. (…)”.

Euhm, je kunt een hoop zeggen over vreugdevuren, maar die van de 2018-2019-jaarwisseling in Scheveningen waren nou niet echt ‘gecontroleerd’ te noemen. Als in… die escaleerden zo erg de pan uit dat ze diverse keren het nieuws haalden en sindsdien hun eigen Wikipedia-pagina hebben! Een Wikipedia-pagina met een opvallend neutrale introductie van een vreugdevuren-traditie die ronduit gevaarlijk werd en tot het aftreden van een burgemeester leidde.

Waarom heb je hier een vergunning voor nodig?

Dankjewel Scheveningen voor het voor iedereen pijnlijk duidelijk maken waarom het waarschijnlijk wel verstandig is om vreugdevuren daadwerkelijk gecontroleerd te organiseren. Tenzij je een doorgeslagen anarchist/libertariër bent en dus wars van iedere overheidsbemoeienis, lijkt het antwoord op deze vraag me na een filmpje over vuurtornado’s en vuurregen in een dorp nogal self-explanatory.

Scheelt mij een hoop uitleg. Al gaat de focus hierdoor wel volledig naar brandveiligheid, terwijl bijvoorbeeld schade voorkomen aan de openbare ruimte en het milieu ook belangrijke beweegredenen zijn. Zoals bijvoorbeeld dit filmpje uit Scheveningen mooi illustreert.

Lang leve deze gigantische magneet, want ik moet er toch niet aan denken dat er per ongeluk wat spijkers onopgemerkt blijven. Dan kunnen die roestige rakkers zich later spontaan in de voeten van niets vermoedende badgasten boren. In tegenstelling tot mensen die dagelijks met pallets werken, draagt de gemiddelde badgast immers geen veiligheidsschoenen.
Maar denk bij redenen om vreugdevuren te willen reguleren bijvoorbeeld ook aan schadelijke stoffen die in het hout kunnen zitten en door het vuur in de lucht en bodem terecht komen.

Waar zijn de regels voor vreugdevuren te vinden?

Met name in de Algemene Plaatselijke Verordening (APV).

Iedere gemeente heeft een z’n eigen APV waarin lokale keuzes zijn gemaakt over wat wel en niet vergunningsplichtig is. En als er voor een vergunningenstelsel gekozen wordt, aan welke voorwaarden die vergunningen dan moeten voldoen.

Het vergunningenstelsel voor vreugdevuren in Scheveningen is dus niet hetzelfde als dat in Barneveld. En Nijmegen heeft bijvoorbeeld helemaal geen vergunningenstelsel. Wat waarschijnlijk komt omdat we in Nijmegen geen vreugdevuren-traditie hebben en het hier dus ook niet nodig is om vreugdevuren via vergunningen leuk te houden. Wat ook meteen verklaart waarom ik nog nooit een vreugdevuur van dichtbij had gezien.

Hoogste tijd voor de dagafsluiting!

Vragen en reacties zijn van harte welkom. Ook als ze ronduit kritisch zijn. Dit was de algemene introductie in het fenomeen vreugdevuren en de bijbehorende vergunningsplicht. Hopelijk snap je nu waarom ik als beroepsgedeformeerde vergunningenspecialist het hartstikke tof vond om op m’n vrije dag naar Barneveld te rijden om kennis te maken met vreugdevuren en de bijbehorende vergunningenregels. Als er geen al te gekke dingen gebeuren die m’n planning compleet in de war schoppen, kom ik zeer binnenkort terug op wat er in Scheveningen precies gebeurd is. En waarom ik me niet voor kan stellen dat zoiets ook in Barneveld zou kunnen gebeuren.

Overigens ben ik van mening dat de Omgevingswet langer in het nieuws had moeten blijven en snel weer in het nieuws zou moeten komen.

En weet de oplettende lezer van mijn posts dat er ook een nieuwsbrief over Johan Vollenbroek in de maak is naar aanleiding van dit bericht ‘Huur stikstof-actievoerder Johan Vollenbroek in. Die kan voorkomen...’. Is Johan Vollenbroek fout bezig? Zijn ze hem doelbewust kapot aan het maken omdat ze inhoudelijk niet van hem kunnen winnen? En zijn ze dus maar met modder gaan gooien? En verzinnen ze er desnoods wat modder bij als ze niet genoeg kunnen vinden? Of ligt de waarheid in het midden?