Het viel een oplettende lezer op dat wij vergunningSvrij schrijven, terwijl overheden het over vergunningvrij hebben. Een interessante discussie volgde die we graag met jullie delen. Wij hebben er namelijk heel bewust voor gekozen om vergunningsvrij met tussen-s te schrijven. Sterker nog: we hebben een eigen stijlgids vergunningenterminologie.
Als de Dikke van Dale mensen geen uitleg geeft over vergunningentermen, doen wij het zelf wel.
Als expertisecentrum vergunningen zijn we gespecialiseerd in bijtijds weten wat de regels zijn. En daar vervolgens effectief (en waar nodig creatief) mee omgaan. Dat doen we voor onze opdrachtgevers in het kader van vergunningenmanagement, maar uiteraard ook voor onszelf als we schrijven over vergunningenmanagement. We hebben ons daarom verdiept in de stijlregels ten aanzien van vergunningenterminologie voordat we deze website en ons handboek vergunningenboek schreven. Wat bleek: die zijn er amper.
Woordenboek
Een logische eerste plek om uit te vinden hoe een woord geschreven moet worden, is het woordenboek. Dan krijg je er immers ook meteen de betekenis bij. Maar helaas. Zelfs in de Dikke van Dale komt vergunningsvrij niet voor. Ongeacht hoe je het spelt. Terwijl je toch zou denken dat vergunningsvrij de populairste vergunningenterm is. Vergunningenmanagement is blijkbaar echt zo’n ontzettende niche dat de bijbehorende terminologie zelfs nog niet is doorgedrongen tot woordenboeken. Voor ons weer een bevestiging dat er nog een wereld te winnen is.
Het Groene Boekje
Dan maar de officiële weg volgen en in het Groene Boekje kijken. Het overzicht van de officiële spelling van Nederlandse woorden zoals vastgelegd in de besluiten van de Nederlandse Taalunie. Wat blijkt: vergunningvrij en vergunningsvrij staan allebei in de digitale variant van het Groene Boekje. Het mag dus allebei!
Onze Taal
Het Genootschap Onze Taal licht op hun website toe waarom er geen vaste regel is ten aanzien van de tussen-s:
“Er zijn dus geen officiële goed-foutregels voor het wel of niet invoegen van de tussen-s. Het is dan ook geen groot spellingprobleem, omdat bij de meeste woorden duidelijk is welke vorm het gebruikelijkst is. En als dat niet zo is, zijn die twee vormen voor het gevoel van de meeste mensen ook echt even acceptabel. […]
De meeste mensen gebruiken wel een tussen-s: […]
als het eerste deel een zelfstandig naamwoord is dat begint met be-, ge- of ver-: bedieningspost, gebedshuis, vernieuwingsdrift (uitzonderingen zijn onder andere geheimschrift en verbanddoos).”
Eigen stijlgids
Sommige vergunningentermen zijn wel officieel vastgelegd. Vergunningvrij en vergunningsvrij mogen allebei en ten aanzien van veel andere vergunningentermen is (nog) geen besluit genomen door de Nederlandse Taalunie. Zoals bijvoorbeeld het woord ‘vergunningenterm’ zelf. Daarom hebben we maar onze eigen stijlgids vergunningenterminologie als levend document waarin we voor onszelf overzicht houden. Bij deze een greep uit de woorden die daar al in opgenomen zijn:
- bevoegd gezag, bevoegde gezagen
- concept-vergunningaanvragen
- indieningsvereisten
- principeverzoek
- raakvlakmanagement
- raamvergunning
- toetsingscriteria
- vergunningbesluit
- vergunningenbureau
- vergunningeninventarisatie
- vergunningenmanagement
- vergunningenpiramide
- vergunningenregister
- vergunningfout
- vergunningkosten
- vergunningsafdeling
- vergunningsplichten
- vergunningsvrij
- vergunningtoetser
- vergunningverlener
- vooroverleg
Dit is een greep uit onze interne stijlgids. Op onze vaktaal-pagina zijn we stukje bij beetje dit soort termen toegankelijk aan het maken voor iedereen. Die lijst is nu nog een stuk korter dan onze stijlgids omdat we op die pagina niet alleen onze spelling weergeven, maar ook de betekenis in normale mensentaal. Die pagina wordt daarom stukje bij beetje steeds uitgebreider. Want als de Dikke van Dale mensen geen uitleg geeft over vergunningentermen, doen wij het zelf wel.
Tot slot: waarom hebben wij voor vergunningSvrij gekozen en niet voor vergunningvrij? Omdat wij zelf en bijna iedereen die we spreken die tussen-s zegt. Deze spelling voelt gewoon het meest logisch. Op die manier hebben we naar alle termen gekeken. Waar zeggen we van nature een tussen-s en waar niet?
