#hierwasik laatst: de kerk op Schokland.
Schokland is niet alleen een prachtig openluchtmuseum en het eerste Nederlandse monument op de UNESCO werelderfgoed lijst. Het heeft ook nog eens interessante omgevingsrechtelijke geschiedenis én in deze kerk is een studievriendin van me getrouwd. Die dag ging alle aandacht natuurlijk naar haar uit, dus was het heel leuk om nu meer over de plek zelf te leren.
De Enserkerk waar ik op deze foto in sta heeft de ontruiming van Schokland in 1859 overleefd. Door het woeste water van de Zuiderzee werd het te gevaarlijk om op Schokland te wonen waardoor letterlijk alle bewoners het eiland moesten verlaten. Alleen de vuurtorenwachters mochten blijven, maar van die vuurtoren alleen het fundament de tand des tijds kunnen doorstaan. Na de drooglegging van de Noordoostpolder werd de Enserkerk een tijd gebruikt als paardenstal en vervolgens was het museum erin gevestigd. Sindsdien is de kerk volledig in ere hersteld en een geweldige trouwlocatie, waarin je nog herinnerd wordt aan het rijke vissersverleden van de gemeenschap die hier ooit leefde.
De Noordoostpolder is in 1942 droog gevallen, maar het project begon al in 1891 op de tekentafel van ingenieur Lely. Vandaar ook dat één van de nieuwe steden die gesticht kon worden op dit onontgonnen land Lelystad is genoemd. In de rest van Nederland moet de ruimtelijke ordenings ambities zich altijd voegen naar wat er de afgelopen eeuwen al van nature gegroeid is op een locatie. De inrichting van de Noordoostpolder begon echter vrijwel volledig met een schone lei. Daardoor zijn de wegen in Flevoland bijvoorbeeld veel rechter dan in de rest van het land.
De geschiedenis van Schokland gaat veel verder terug dan 1942 en 1859. Maar liefst 10.000 jaar geleden vestigden zich er al mensen. Daarvoor woonden onze wollige voorgangers de mammoeten er. Mogelijk hebben de eerste bewoners van Schokland zelfs nog net de laatste ijstijdzoogdieren meegemaakt.
