De Tweede Kamer wil weten of er meer eisen gesteld kunnen worden aan organisaties die procederen namens het algemeen belang. Ten aanzien van stikstof zijn Johan Vollenbroek en zijn MOB (Mobilisation for the Environment) dé belangenbehartigers die naar de rechter stappen. Daarom vandaag als hapklaarbrokje: wie is die Johan Vollenbroek eigenlijk?
Wat ik denk…
Een meerderheid van de Tweede Kamer weet inmiddels precies wie Johan Vollenbroek is. Zij vragen zich waarschijnlijk vooral af: “wie denkt die Johan Vollenbroek wel niet dat hij is?”. Men baalt dat mensen als Johan Vollenbroek gelijk krijgen van de rechter, waar onder andere de bouw heel veel last van heeft en de politiek daardoor gedwongen wordt pijnlijke besluiten te nemen. Dus vraagt men zich af of het deze mensen moeilijker gemaakt kan worden. De politici vergeten daarbij geloof ik even dat zij zich zelf ook aan de regels moet houden die ze aan Nederland opleggen en dat de huidige problemen door hun zelf veroorzaakt zijn. De natuur en het klimaat kunnen zichzelf niet organiseren, daarom organiseren kritische mensen zoals Johan Vollenbroek zich om dit soort algemene belangen te behartigen. Als je je aan de regels houdt, hebben hun belangenorganisaties geen poot om op te staan bij de rechter. Dan kunnen ze voor vertraging en extra kosten zorgen, maar niet voor het onderuitgaan van regeringsbeleid. De rechter toetst alleen maar concrete vragen aan de algemene regels die door de politiek zijn vastgesteld. Het Verdrag van Aarhus is sinds de ratificatie door Nederland in 2004 de algemene regel die de toegang van belangenorganisaties tot de rechter waarborgt. Maar Tweede Kamer, ga vooral door met zondebokken en geitenpaadjes zoeken. Dat is inderdaad een veel nuttiger tijdsbesteding dan de pijnlijke keuzes maken die nodig zijn om de problemen op te lossen.
Wat ik zeg…
Johan Vollenbroek is chemicus en werkte als milieuadviseur voor Royal HaskoningDHV. Hij is de voorzitter en oprichter van Mobilisation for the Environment (MOB). In 2019 werd hij landelijk bekend door de PAS-uitspraken van de Raad van State die de juridische grondslag van het Nederlandse stikstofbeleid onderuit haalden.
